Begeleiden Familieopstellingen

Met familieopstellingen werken we met de onderstroom. Dat wat niet tastbaar is, maar altijd voelbaar, in het lichaam. Wanneer er iets in de basis, de jeugd of latere jaren, is gebeurd wat de verbinding met jezelf heeft verbroken, kun je hier in je dagelijks leven last van hebben. Ook onbewust kun je patronen met je meedragen die je eigenlijk niet (meer) dienen. Vanuit overlevingsmechanismen kun je dan gaan pleasen, je grenzen overschrijden, te hard gaan werken enz. Deze patronen zorgen ervoor dat je uit verbinding raakt met jezelf, je ware ik. Dit is altijd te ervaren in het lichaam. Door het bewustzijn hierover te vergroten én de beweging te maken naar meer harmonie in jezelf, zul je gaan ervaren dat je steeds beter bij jezelf kan blijven. Zo kunnen opstellingen in grote mate bijdragen aan een diepere verbinding met jezelf, dwars door (oude)pijn en lagen heen. Daar waar je ooit heel hard bent gaan werken, om als kind bepaalde situaties aan te kunnen, levert het je als volwassene vaak niet dienende patronen op. Dit kan extra zichtbaar worden op het moment dat je vader of moeder wordt. Dit is ook de reden dat ik beiden diensten aanbiedt op 1 website. Ouders zullen namelijk zeker een doelgroep zijn die ik hoop aan te spreken. Kinderen zijn namelijk als geen ander in staat, om datgene wat jij (als kind) niet onder ogen kan (kon) zien, in jou te raken. Zo kun je het krijgen van kinderen gaan zien als een weg (terug) naar jezelf en om vanuit daar, ook een diepere verbinding met je kind aan te kunnen gaan.

Maar het is zeker niet noodzakelijk om zelf kinderen te hebben, wanneer je een opstelling gaat doen. We zijn immers allemaal kind van onze ouders. En vaak gebeurt in deze eerste relaties in je leven zoveel en zoveel niet. Dat je als volwassene kunt merken dat je vastloopt, overloopt, geen levensvreugde (meer) ervaart, etc. Mogelijk heb je al allerlei coaches, psychologen of andere hulpverlening gehad en merk je nog altijd geen écht verschil. Waardoor je toch weer in oude patronen vervalt en jezelf (weer) verliest.

Heb je de moed om je kwetsbaar op te stellen? En ben je bereid om de weg naar binnen te gaan maken? Los van alle overtuigingen, gedragingen die je jezelf mogelijk hebt aangeleerd. Je lichaam heeft hiervoor alle tools in huis, het is aan jou of je deze wil inzetten.

Een opstelling maakt zichtbaar, wat je in het dagelijks leven (onbewust) tegenhoudt of in stand houdt en daarmee jezelf uit het leven weghoudt, door constant in de overleving te staan. Druk zijn, constant doorgaan, volle agenda’s en altijd maar die onrust. Voelen in je lijf, is de weg. Of het de enige is? Geen idee, voor mij is het wel dé weg die het meest dienend is en uiteindelijk voor zoveel bevrijding zorgt.

Interesse om jezelf ècht aan te kijken en te gaan ervaren wat er speelt in de onderstroom? Zodat het in je leven weer meer kan gaan stromen? Meld je dan eens aan voor een opstellingsdag. 

Als begeleider van opstellingen werk ik niet 1 op 1. Er zijn hele goede opstellers die dit wel doen en ik kan die ook van harte aanbevelen, mocht dit meer je aandacht trekken, om welke reden dan ook.

Ik leg je hieronder graag uit waarom ik zelf alleen met groepen werk en niet 1 op 1. Mijn eigen angst voor groepen (die voorheen nog veel groter was) is hierin ook een grote motivatie, want ik weet inmiddels én heb het zelf ervaren: een van de grote stappen naar meer verbinding met jezelf, is juist die angst vol aangaan door je ín die groep te gaan neerzetten, laten zien.  

De kracht en waarde van een groep kan ik niet enkel alleen geven, in een 1 op 1 opstelling. Wij zijn mensen, en we zijn groepsdieren. Gemaakt voor samen. En juist daar, in die groep, in het samen zijn, in het samenleven, wordt alles zichtbaar. Daar worden jouw overlevingsdelen helder, jouw angsten, hoe en welke plek je inneemt. En dit, precies dit is zó dienend aan jouw eigen proces van zelf ont-wikkeling.

Toen ik zelf, ruim 2 jaar geleden met familieopstellingen in aanraking kwam, was dit ook direct met allergrootste angst: ik kom dan in een groep waar ik niemand ken. Dit voelde simpelweg DOODeng. Voor mijn stresssysteem. En dit is eigenlijk nog steeds voelbaar in mij, wanneer ik mij in een (met name nieuwe, onbekende) groep begeef. Niet alleen bij opstellingen. Het is dus de diepe onveiligheid in mij, die telkens weer wordt aangeraakt zodra ik me in een groep mensen bevindt. Word ik gezien? Zien anderen mij? Dan wil mijn systeem eigenlijk direct vluchten. En vooral, wat VINDEN zij van mij. In alle opzichten. En juist door hier toch heen te gaan. Toch te bewegen binnen die groep. Jezelf kwetsbaar op te stellen. Steeds weer een stapje te maken. Op jouw eigen tempo. Wordt het veiliger. Veiliger in jou. En hoe veiliger het in jou is, hoe veiliger een groep gaat voelen. Welke groep dan ook. De groep weerspiegelt namelijk zoveel.

Dus ik werk enkel met groepen. Voor mezelf dus, omdat hier mijn grootste uitdaging zelf ook ligt en blijft liggen. En dus ook zeker voor de deelnemers. Ook vragen van anderen, en opstellingen die hier mogelijk uit voort komen, kunnen enorm dienend én helend zijn voor anderen in diezelfde groep. Vaak zijn ook dezelfde thema’s zichtbaar/voelbaar in een groep, op een dag. En zo dient het niet enkel de vraagsteller, maar is het van waarde voor de hele groep. Zo weerspiegelt een groep ALTIJD jouw binnenwereld.

Wat je ontvangt, wat er in beweging wordt gezet in een groep, kan ik als begeleider nooit in beweging zetten in een 1 op 1 begeleiding. Het maakt niet uit als deze vorm wél bij je past en mogelijk meer je aandacht trekt. En dit is helemaal oké. Maar dan verwijs ik je met liefde door naar iemand ander. Want er is geen beter of slechter. Alleen het is geen werkwijze die mij past (nu).

Ik ben nooit op zoek naar een (helende) beweging. Ik werk simpelweg met dat wat er is. En waar het veld naartoe wil bewegen. En mijn voorkeur, als begeleider, is om dit in de groep te doen. En zo de hele groep ook dienend te laten zijn jou, aan elke deelnemer van de dag. En dus ook aan mezelf als begeleider. Aan iedereen die dus aanwezig is. 

Ik werk als begeleider met een vraaginbrenger, degene die zijn of vraagstuk inbrengt wordt in het werkveld ook wel de cliënt genoemd. Bij aanvang van de opstelling wordt door middel van een interview achterhaald wat er speelt en waar we in de opstelling naar kunnen gaan kijken. Vervolgens zal ik anderen uit de groep uitnodigen om deel te nemen aan de opstelling, dit worden de representanten genoemd. Zij kunnen bijvoorbeeld in de opstelling de moeder, vader of een ander familielid representeren. En zo wordt zichtbaar welke dynamiek er mogelijk gaande is in iemands systeem, dit is dus die onderstroom die we op deze wijze kunnen waarnemen. Representanten kunnen ook voor allerlei andere mensen of delen van iemand worden uitgenodigd, zoals het een kindsdeel van de cliënt of de oorzaak van bepaald gedrag. De rol van representant is dan ook heel waardevol, zowel voor de opstelling als geheel, voor de cliënt én absoluut ook voor degene die de rol van representant heeft op dat moment. Je ervaart snaren, gevoelens in jou, die je anders niet gauw kunt ervaren of waar je, je bewust van bent. Ook is het heel vaak niet toevallig dat jij voor een bepaalde rol gevraagd wordt. Vaak resoneert dit helemaal bij jouw eigen systeem en worden er ook snaren in jou geraakt.

Dit is dan ook de reden dat ik geen onderscheid maak in tarief tussen representanten en vraaginbrengers. Je bent dus ook van harte welkom als je geen heldere vraag hebt, maar wel heel graag eens wil ervaren wat een opstelling doet. Want ook als representant kan een opstelling ongelofelijk veel in beweging zetten. Ik zie deze rol dan ook als net zo waardevol als de vraaginbrenger. Mocht je echt graag zelf een vraag of thema willen onderzoeken, benoem dit gerust bij aanmelding en op de dag zelf. Op de dag zelf wordt vanzelf helder wie op welk moment welkom is voor de opstelling met zijn/haar vraagstuk.